Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Ασφυξία και δημοκρατία

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να διεξαγάγουν μια ανεξάρτητη, διεξοδική και ουσιαστική έρευνα για την αστυνόμευση διαδήλωσης τον περασμένο μήνα, εν μέσω συνεχιζόμενων καταγγελιών ότι η αστυνομία άσκησε υπερβολική βία κατά ειρηνικών διαδηλωτών. Οι αναφορές αυτές έχουν ως φόντο μακροχρόνιες ανησυχίες για συστημικές αποτυχίες στην αστυνόμευση, περιλαμβανομένης της αποτυχίας εκ μέρους των αστυνομικών να συμμορφωθούν με τα διεθνή πρότυπα ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Με αυτή την παράγραφο άρχιζε πριν μόλις δύο εβδομάδες, στις 16 Ιουνίου 2011, η δημόσια δήλωση της Διεθνούς Αμνηστίας σχετικά με την  διαδήλωση της 11ης Μαϊου 2011. Πρόκειται για την ημέρα που σημαδεύτηκε από τον βαρύτατο τραυματισμό διαδηλωτή,  αλλά και από την ευρεία κυκλοφορία στη δημόσια σφαίρα ενός video όπου διακρίνονται αστυνομικοί να χτυπούν άλλο διαδηλωτή ομαδικά και ενώ βρίσκεται πεσμένος στο έδαφος

Δυστυχώς, τίποτα από όλα αυτά δεν είναι καινούριο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Διεθνής Αμνηστία έχει και παλαιότερα τοποθετηθεί αντίστοιχα ως προς την αστυνόμευση των διαδηλώσεων στην Ελλάδα (Greece: Alleged abuses in the policing of demonstrations, London: Amnesty International, 2009). Και επανήλθε στην Ετήσια Έκθεση του 2011 για την  κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε διεθνές επίπεδο, θέτοντας  στην ενότητα για την Ελλάδα και το θέμα των παραβιάσεων κατά την αστυνόμευση  διαδηλώσεων

Και επίσης δυστυχώς, τίποτα από όλα αυτά δεν φαίνεται να αλλάζει, με ενδεικτικό παράδειγμα τη χθεσινή ασφυξία που προκάλεσε στην πλατεία Συντάγματος "η άνευ προηγουμένου εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων" δείτε επίσης εδώ, εδώ και εδώ. Καθόλου παράξενα λοιπόν, νέο δελτίο τύπου της Διεθνούς Αμνηστίας ως προς τις διαδηλώσεις των δύο προηγούμενων ημερών περιλαμβάνει την εξής διατύπωση:

Υλικό βίντεο και μαρτυρίες καταδεικνύουν την επαναλαμβανόμενη χρήση υπερβολικής βίας από την αστυνομία κατά την διάρκεια των πρόσφατων διαδηλώσεων, συμπεριλαμβανομένης δυσανάλογης και αδιάκριτης χρήσης δακρυγόνων ουσιών και άλλων χημικών εναντίον ειρηνικών στην μεγάλη τους πλειονότητα διαδηλωτών.

Επιπλέον, η ανακοίνωση της Ολομέλειας των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος αναφέρεται σε "θλιβερά σκηνικά πρωτόγνωρης και αλόγιστης για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα της χώρας χρήσης αστυνομικής βίας". Παράλληλα, ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών ζήτησε παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ώστε να ερευνηθεί και να σταματήσει η ρίψη χημικών, ενώ παρέμβαση της εισαγγελίας Πρωτοδικών έγινε μετά από δηλώσεις του πρόεδρου του φαρμακευτικού συλλόγου Αττικής Κ. Λουράντου  ως προς τη χθεσινή εκτεταμένη χρήση τους.  Το πρόβλημα των χημικών συνδέεται επίσης με την ουσία CS, η οποία είναι απαγορευμένη ακόμα και σε πολεμικές επιχειρήσεις, όπως επισημαίνεται σε χθεσινή ανακοίνωση Ιατρικής Εταιρείας, αλλά και σε παλαιότερα δημοσιεύματα, εδώ, εδώ, και εδώ. 

Μαζί  με τους διαδηλωτές λοιπόν, σε κατάσταση ασφυξίας βρίσκονται τα δικαιώματα  όλων των πολιτών, δηλαδή οι εγγυήσεις που οφείλει να προσφέρει ένα δημοκρατικό πολίτευμα πτωχευμένο ή μη. Και από αυτή την άποψη το θέμα είναι ουσιαστικά πολιτικό και μας αφορά όλους – δεν αφορά απλώς και μόνο την συμπεριφορά της αστυνομίας. Κατά συνέπεια, όταν κυβερνητικές ρητορίες που κόπτονται για τη δημοκρατία  γίνονται με φόντο την εκτεταμένη ρίψη χημικών, στερούνται αξιοπιστίας. Φαντάζομαι πως κακόπιστα θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι επιχειρούν αντιστροφή της πραγματικότητας. Καλόπιστα πάλι, δηλώνουν μάλλον αποκοπή από αυτήν. Και ειλικρινά, δεν ξέρω τι από τα δύο είναι χειρότερο.

Ξέρω όμως το εξής: ο πρόεδρος του φαρμακευτικού συλλόγου Αττικής δήλωσε ότι η ρίψη χημικών συνεχιζόταν παρότι έκανε εκκλήσεις να σταματήσει και το οξυγόνο στο πρόχειρο ιατρείο της πλατείας είχε τελειώσει, προσθέτοντας ότι θα μπορούσαμε να είχαμε θρηνήσει θύματα. Νόμιζα πως το τελευταίο το είχαμε ήδη κάνει, αλλά φαίνεται πως δεν μάθαμε από αυτό.



Δεν υπάρχουν σχόλια: